Smak

Een vallende ster was te zien aan de hemel, een licht blauw spoor achterlatenbd, maar was het wel een ster?
Enkelen uren later kwam het noorderlicht, dat was ongewoon voor deze plek, door het noorderlicht kwam een object, een object in de vorm van Kaina.
Ze stortte met hoge snelheid neer en bleef roerloos liggen, haar gloed haast verdwenen, evenals haar levenslicht.
Zachtjes hoorde ze voetstappen in de sneeuw, ze was té zwak om haar ogen te openen, maar het was iemand die ze kende.

Vulcana stapte naar kaina toe en streelde zachtjes over haar wang. "Kaina, wat moet ik doen? Hoe kan ik helpen?" Ze maakte een vuur om Kaina warm te houden.

Kaina haar mond bewoog, maar er kwam geen geluid uit, zuchtend sloot ze haar mond, engelen gezang kon ze nu al horen, haar moeder en vader waren daar, waarschijnlijk door haar, opeens besefte ze dat ze nu de leider van allen wijzen was. Ze mócht niet opgeven.
Opeens kwamen van allen kanten wijzen van over de hele wereld, ze zongen samen een hemels lied van elfen taal, de kracht ging naar Kaina toe, en gaf hara nieuwe energie, door de kracht moest ze wel opstaan, nadat het liedje uit was keek Kaina onbegrijpvol naar de wijzen en zei "dank jullie, dank jullie allen, dat jullie mijn leven hebben gered, ik ben niet geslaagd, om mijn taak te volbrengen, maar toch hebben jullie mij gered".

Vulcana hielp Kaina recht en vroeg: "Wie is de witte leugenaar? Diegene waar Glados het over had."

Blue zag alles wat er te zien valde bij zijn moederen bij Vulcana.Haar ma bleek een speciaal iemand te zijn! .Ze liep langzaam naar hun met een glimlach en zei droog"boe"

Vulcana zag Blue en deed net alsof ze schrok. "Aaah! Een monster!" Ze streemde Blue al lachend over haar hoofd. "Sorry, Blue"

"Ik weet het niet, het enige wat ik weet is dat Glados een groot gevaar voor ons allen vormt" zei Kaina enigsinds zwak met een kleine glimlach en vervolgde "ik dacht dat ik hem kon vertrouwen". Ze keek even op, de wijze verdwenen een voor ene, totdat er nog eentje over bleef. Hij liep naar haar toe en zei "Kaina, als ik u zo mag noemen, ik weet wie die Glados bedoeld". Toen merkte Kaina Blue op, vol vreugde sprong ze op Blue af en beukte hara per ongeluki tegen de grond "owhh...schat van me, ik heb je zó gemist".

Blue lachtte tegen Vulcana en keek de wijze met grote ogen aan met een mond open.

"Ooit zul jij ook een van hun worden Blue, jij zal mijn opvolger worden, dus , train je krachten goed" zei Kaina en gaf Blue een lik terwijl ze van haar af kwam.

"okey"zei Blue en zei zachtjes erna"als ik wist wat mn krachten waren".

Vulcana keek de wijze aan die bij Kaina stond en vroeg: "Wijze, wie is degene dan die Glados bedoelde?"

''Hopelijk heb je het niet over mij?'' Zei een stem naast kaina. Okami verscheen uit het niets, haar witte vacht glansde in het maanlicht. Ze gromde lichtjes en keek naar de andere.

"hallo"zei Levy die neerplofte op de grond.Hij boog...

Vulcana keek Okami vreemd aan. "Is jouw kracht wit?" vroeg ze aarzelend.

Blue keek ze raar aan en keek verveeld uit haar ogen.

''Nee, ik BEN wit'' Zei okami. Ze rolde met haar bloed roden ogen en ging zitten, Ze knikte droog naar Levy.

"Wat betekent dat?" vroeg Vulcana, "Glados zei iets over de witte leugenaar."

''Ja een WITTE leugenaar, ik BEN wit. Zei je het verband'' Snauwde Okami. Haar klauwen kromde zich in de grond en ze keek woest om zich heen.

Vulcana zette een stap achteruit en vroeg: "maar waarom noemt hij je een leugenaar?"

Blue keek naar Okami en dacht Okami is geen leugenaar!of wel? .Met wat angst deed ze wat stapjes naar achteren.

''Hallo, ik heb gelogen over mijn afkomst. Ik deed alsof ik goed was en ga zo maar verder'' Snauwde Okami. Ze was vandaag niet echt in een prettig humeur. Ze gromde kwaad en haar rode ogen stonden kil.

Blue keek Okami nu in haar ogen aan en liep weer naar haar toe.Ze keek haar direct aan en vroeg"en waarom deed je dat?"

Vulcana zag Blue angstig een paar stappen achteruit zetten. Ze veranderde naar Isis en ging voor Blue staan. Ze gromde zachtjes, uit woede. 'Ik kan het niet geloven, Okami is toch geen leugenaar? Of wel? Grote Ra, waarom gebeurt dit toch allemaal?' Ze trok haar zwaard, en hield het naast haar, klaar om Blue te verdedigen als dat moest. Ze zou het zichzelf nooit vergeven als Blue of Kaina gewond raakten.

''Om me zelf niet aan mijn verleden te laten herineren. kom op he, wie wil er nou de dochter van Yang zijn. Mij niet gezien, daarom heb ik gelogen. Om te hopen dat ik dan overnieuw kon gaan beginnen'' Lag Okami rustig uit. Ze keek rond, haar ogen minder kil.

Blue knikte en zei tegen Vulcana"Okami is wat rustiger ".