Ijs

Vulcana legde haar poot op zijn schouder. "Blij dat te horen, Ellune." Ze ging met haar poot door zijn haar, haalde er nog een brokje ijs uit en grinnikte.

gezellig! riep death;) dan alvast welkom bij de famili!

Ellune legde zijn hand over Vulcana's poot wanneer ze door zijn haar ging en legde die in zijn nek, waar een klein litteken was. Hij liet haar poot dan los en reageerde verbaasd toen Death riep. "Uhm, ja, dank u. Maar je hoeft niet te roepen, ik ben nog altijd niet doof." Daarna mompelde hij, "maar nu misschien wel."

sorry, zei death, ik ben altijd een beetje te enthousiast;) kan ik ook niets aan doen

Vulcana trok haar poot snel terug wanneer ze het litteken voelde. Ze hoorde nog net wat Ellune zei en grinnikte.

Ellune keek Vulcana verbaasd aan. "Waarom trok je je poot weg toen je mijn litteken voelde?" Hij leek even verdiept te zijn in zijn gedachten en vroeg dan: "die Seto waar je het over had, wie is dat?" Hij ging op een steen zitten en trok haar naast hem. Er was een klein wondje op haar hoofd door het ijs. "Sorry," mompelde hij. Hij trok het stukje ijs eruit en legde zijn vingers op de wond, waardoor die sloot.

Vulcana keek naar de grond. "Ik weet niet. En Seto,... hij is mijn partner." Ze landde met een plof toen Ellune haar naast hem trok. Ze rilde even toen hij het stuk ijs uit haar hoofd haalde. "Het is niets, en bedankt."

Seto hoorde zijn naam en sprong op de duivel. "Blijf van haar af, jij monster!" riep hij. Hij sloeg de duivel pal in het gezicht en sprong achteruit en laadde een schaduwbal. Hij gromde en vuurde die af.

Ellune keek verbaasd toen hij een stem hoorde. Kort daarna rolde hij over de grond en zag een weerwolf achteruit springen en een schaduwbal laden en afvuren. Hij kon geen tegenaanval doen omdat hij nog steeds verzwakt was. Hij kon alleen maar toekijken...

Vulcana zag alles wat er gebeurde, 'dit overleeft hij zeker niet'. Ze gromde "nee!" en sprong voor Ellune. Ze werd geraakt door de schaduwbal, en viel flauw, omdat ze nog steeds uitgeput was. Het enige wat ze nog zag was dat Ellune haar opving en Seto die geschokt keek.

Ellune zag dat Vulcana voor hem sprong en geraakt werd door een shaduwbal. Ze viel achterover en hij ving haar op. Hij legde haar voorzichtig op de grond en voelde aan haar hals. Ze leefde nog. Hij gromde naar de weerwolf die dichterbij kwam. 'Dit is vast Seto' Ellune raakte haar schouder zachtjes aan en hoorde een lichte kreun. "Vulcana...," fluisterde hij. Het werd kouder en hij pakte haar op, ging terug op de steen zitten en hield haar dicht tegen hem. Hij voelde haar bibberen en sloeg zijn vleugels om haar lichaam.

Seto gromde en stapte naar voren wanneer de duivel Vulcana opving en aan haar hals voelde. Hij stopte echter wanneer de duivel gromde. "Waarom beschermt ze jou? Hoe kan ze genoeg medeleven opbrengen om haar leven voor een duivel te wagen?" Hij keek verdrietig toe hoe de duivel zo vriendelijk tegen haar deed.

Ellune keek op. "Ze beschermt me omdat ze niet wil dat ik mezelf tegen haar keer, net zoals Devil deed. En hoe kon ze van jou houden? Iemand die niet eens weet wanneer twee wezens vrienden zijn, jij valt direct iedereen aan die haar aanraakt. Denk daar maar eens over, ... Seto! Jij bent echt de slechtste partner die ik ooit heb gezien! Omdat jij iemand aanvalt die ze beschermt, is ze bijna dood! Als ze sterft zal ik me wreken, weerwolf, begrepen?"

Seto slikte. "Jij weet van Devil? En hoe weet je mijn naam?" Hij aarzelde, Devil begon misschien een oorlog tegen hen, maar die duivel was veel sterker. Hij speurde zijn krachten af, tot hij ineens op een vervloeking stuitte. "En wat ga jij tegen me beginnen? je bent vervloekt!" Hij lachte en vroeg dan: "en wat is jouw naam eigenlijk?"

Ellune gromde. "wat ik weet van Devil? Ik heb hem leren kennen in een oorlog lang geleden. En vulcana heeft over je verteld." Daarna grijnsde hij. "Je weet niets van mijn vloek, hé? De vloek dwingt me om in deze gedaante te blijven, in mijn sterkste gedaante dus. En ik ben Ellune." Hij ging voorzichtig over Vulcana's kaak.

Vulcana was bij bewustzijn gekomen wanneer ze Ellune en Seto hoorde grommen nadat Ellune haar had opgevangen. Ze had de hele tijd haar ogen toegehouden en deed ze pas open wanneer Ellune haar kaak aanraakte. "Ellune...," fluisterde ze, nog steeds verzwakt door Seto's aanval. "Help me even recht, wil je?"

Ellune staarde verbaasd naar Vulcana en hielp haar dan recht. Hij liet haar tegen zijn schouder leunen en sloeg zijn vleugel om haar voor wat warmte. "Het is goed dat je al zo vroeg bij bewustzijn bent."

death voegde zich weer bij het gesprek en zei tegen seto "let de volgende keer alsjeblieft op voordat je iets doet, straks vermoord je mijn lieve zusje nog een keer." en hij knielde bij vulcana om te kijken hoe het met haar ging en om haar overeind te helpen

Vulcana glimlachte naar Ellune en Death. "Bedankt jongens, ik weet niet wat zonder jullie zou moeten doen."

Ellune dacht even na en gaf vulcana dan een kus op de wang. "Graag gedaan, meid."

"graag gedaan" zei death "maar nou moet ik er weer vandoor, ik zie jullie allemaal nog wel een keertje! dag zusje! riep hij vulcana nog na"

Vulcana keek Death na en riep terug: "dag broer, ik zie je wel weer." Dan keek ze naar Ellune en vroeg: "waar was die kus voor?" Daarna gaf ze hem een likje op zijn kaak.

Seto gromde wanneer Ellune Vulcana een kus gaf en andersom. "Hoe durf je?!" grauwde hij naar Vulcana. "Ik dacht dat je van me hield!"

Vulcana's ogen vernauwden. "Ik geef Ellune gewoon een vriendschappelijke kus. En het feit dat ik van je hou? Dat weet ik niet zeker. Ellune heeft me tenminste laten zien hoe het echt is."

nou gelukkig is alles weeer goed afgelopen zei death