Vulcana's grot

Vulcana/Isis veranderde terug naar zichzelf. Ze maakte haar zwaarden proper en stak ze terug in haar riem. "Zie je nu wat er gebeurt als er teveel gaten in mijn grot zitten?"

"ja hoor"zei Levy en hij ging zitten."Nosferatu...."

"Ondoden, kan me niet schelen." Vulcana plofte zich neer op de grond en voelde de zwarte substantie onder haar in de grotbodem stromen. Ze glimlachte bij de gedachte dat niemand haar niet meer zou kunnen aanvallen, zonder zelf aangevallen te worden door de zwarte substantie.

Levy brulde en maakte zich klaar.Hij zuchtte even "wil je dat ik ga?"

"Nee, dat hoeft niet. Maar waarom begon je over de ondoden?" Vulcana stapte naar de ingang van haar grot en keek naar de hemel.

"geen idee"zei Levy.Hij klapte zijn vleugels weer dicht

Vulcana geeuwde. "Het is weldra tijd voor Ra om ons te verlaten en voor Nut om ons gezelschap te houden."

(ik hoop dat ik het juist heb geschreven)

"ok"zei Levy.Hij geeuwde

Vulcana ging op haar geïmproviseerde bed van takken en bladeren zitten. Ze leunde achterover tegen de muur en hoorde de zwarte substantie fluisteren. Ze schudde haar hoofd even en ze begon de klitten uit haar pels te halen.

Levy deed zijn oren dicht er werd luid in hem geschreeuwd THE MASTER IS COMING!!!THE MASTER IS COMING!!!

Vulcana hoorde de schaduwen fluisteren dat er snel een einde zou komen aan de rust, maar zij hoefde niet bang te zijn. Zij was Vulcana, de vulkaanpriesteres, zij was Isis, de oeroude Egyptische godin. Ze was de partner van Seto, de moordenaar, en van Anubis, een andere oeroude Egyptische god. Ze was de moeder van Devil, de heerser van de duisternis. Zij werd aanbeden door Ra en Nut. Samen zouden ze sterk staan. De schaduwen fluisterden ook iets over een meester, ze had het gevoel dat ze hem kende. Maar vanwaar?

Levy werd omhuld door de kracht van die god.Hij brulde luid.Sindsdien werd alles anders.Hij was de meester...

Vulcana's ogen vernauwden even. Ze gromde en de schaduwen sisten. Vulcana ging liggen en probeerde wat te kalmeren terwijl de schaduwen zachtjes in haar oor fluisterden.

Levsel zette zijn kop arrogant op."zozo Isis je bent terug?"zei Damon

"Wat kan jou dat schelen, Damon?" vroeg Vulcana grommend.

Seto stapte de grot binnen en zag Vulcana grommen tegen Levy, alleen was het levy niet. Het was Damon, 'bah, ik heb hem nooit gemogen.' Hij hoorde de schaduwen fluisteren en ze verwelkomden hem, net zoals Isis Anubis had verwelkomd en verzorgd toen hij gewond was. 'Dit is echt Vulcana's grot, ze is net zoals Isis. Zij heeft me ook een tweede kans gegeven alhoewel ik slecht was. Zij heeft mij toen geholpen, nu moet ik haar helpen.' "wat moet je Damon?" gromde Seto boos.

"ik ben terug uit de schaduwen"zei Damon zoals altijd arrogant "tah en jij dan Anubis".

"Ik woon hier misschien?" gromde Seto. Hij had problemen zichzelf in bedwang te houden.

"Dat had ik al door, Damon, maar waarom ben je hier?" vroeg Vulcana gefrustreerd. Ze had haar hand al op haar wapens gelegd, maar plaatste nu twee klauwen van elke hand tegen haar slapen. "Mind Block" fluisterde ze.

"om jullie te treiteren...Jullie weten...ik ben vroeger al mijn krachten verloren...En nu ben ik MACHTIGER DAN OOIT!!!"Damon lachte duivels...

Vulcana lachte luid. "Mij treiteren? Maar wij zijn ook krachtiger dan ooit." Ze stak ongemerkt haar klauw uit naar Seto en fluisterde weer: "Mind Block". Ze veranderde naar isis en de schaduwen bewogen weer.

"Ik ook...Krachtiger dan jullie"zei Damon en hij ging op zijn achterpoten staan.Hij was énorm groot

Seto lachte nu ook. "Je bent gewoon te dom om het te zien hé? Je kan ons niets doen! En jij bent maar alleen, en et is niet zoals vroeger, hoe je Anubis en Isis kon vernietigen omdat ze alleen waren, ze hadden elkaar niet." Hij lachte en veranderde naar Anubis. "Seto en Vulcana hebben die fout niet gemaakt, zoals ik en Isis. Ze hebben elkaar, en Isis en ik hebben elkaar nu ook. Maar belangrijker: ieder van ons heeft drie beesten die achter hem of haar staan." Een klein zwart flesje verscheen voor Anubis, waar iets zwart uitliep dat siste en in de grond droop. De grot werd donkerder en zwart-grijze kristallen met rode strepen verschenen.

Damon brulde en de kristallen werden vernietigd "Is dat alles?".Hij zette zijn klauwen in de grond en er verschenen 35 pikzwarte cobra's die Anubis en Isis aanvielen.Allemaal tegelijk...

Vulcana/isis zag het allemaal gebeuren. Ze deed haar poot omhoog en de kristallen verschenen weer. "Oeps!" en ging naar een kristal. Ze maakte een krasje in het kristal waaruit een zwart-rode vloeistof stroomde dat haar pantser smolt en wegvrat. Ze grinnikte, "lang geleden dat ik deze nog gezien heb. Ik geloof dat de laatste keer mijn tripje naar de hel was." Ze brak een punt van het kristal af en tekende met de vloeistof tekens in haar gezicht. Ze sloeg daarna een kristal stuk met haar gepantserde staart, waardoor de vloeistof over de cobra's droop en ze oplosten. " Niet uw dag vandaag?"