Vulcana's grot

Vulcana gromde in vulcans gedachten toen ze besefte wat hij wou doen. Ze voelde hem teruggaan naar de grot. Ze nam Ellune's hand in haar poot en zei: "kom, we gaan terug." Dan teleporteerde ze ook terug naar de grot.

Ellune knikte en belandde met Vulcana terug in haar grot. "Bedankt," zuchtte hij.

"vulcan probeerde op te staan en weg te rennen maar zijn benen waren alleen nog maar zwaar verlichte schaduw en er was een gat in zijn schouder ..."heb jij me terug gehaald?..heb jij me laten leven?... ik... ik ... ik haat je!!!!!!!!"riep vulcan"je moest me laten sterven ik verdien het!"vulcans hart brande weg van haat en z"n ogen werden rood...

Vulcana veranderde ineens in een duivel en keek naar Ellune. Hij keek met schuldige ogen naar haar. Haar vel was huidskleur, ze had een zwarte short aan met een vlam op, haar haren waren rood, haar ogen lichtgrijs. Ze had zwarte vleugels en scherpe zwarte nagels. Haar topje was oranje met een zwarte vlam en kwam tot aan de onderkant van haar ribben. "Als je dood wilt," zei ze met een zware, onheilspellende stem," kan ik dat best voor je regelen." Ze hief haar hand en sloot die zodat vulcans keel langzaam werd dichtgeknepen.

"hahahaaaaa kwam ee, demonische lach uit vulcans mond "je kan me niet doden dit was allemaal gespeeld" zij vulcan terwijl hij wees naar vulcana en haar wegwierp en ellune zo hard vergiftigde dat zelfs isis dit niet kon helen,hij liet vulcana naardevil teleporteren en gaf devil een signaal dat vulcana daar was.

Ellune teleporteerde naar de bergen en sprak nog een spreuk uit dat Vulcana automatisch met hem mee teleporteerde.

Vulcana brulde wanneer ze Ellune zag en daarna werd ze naar Devil geteleporteerd. Ze voelde iets en werd dan naar de bergen geteleporteerd.

hij riep vulcana achterna en vergifte haar nog harder dan vulcana toen hij naar devil ging en vroeg om voor devil te werken.

Vulcana teleporteerde terug en voelde dat ze nog erger vergiftigd was dan Ellune. Ze zakte neer op de grond van haar grot en ademde zwaar. Opeens kwam er een zwartgroene parel in de grot rollen. Daaruit ontsnapten giftige gassen. Er kwam een donkergroene draak uit. 'Gegroet, Vulcana. Ik ben Poison, een gifdraak. Je hebt je genoeg bewezen om mij jouw draak te mogen noemen. Je hebt gedaan wat goed voor je was, je hebt een nieuwe liefde leren kennen en je hebt het volgehouden om hem weer te zien gaan. Ik zal je genezen van je vergiftiging.' Poison sprak een paar woorden uit, waardoor Vulcana geneesde en ging dan terug in zijn parel. Vulcana pakte hem op en plaatste hem in haar amulet. 'Het ga je goed, roodvacht.'

vulcan was weg van de rest en devil en ging op zoek naar death om te vragen om hulp toen hij hem vond voelde hij een scherp gekras over zijn hersens gaan en verloste zich door naar de hel te gaan en een krachtveld opwekte

Vulcana voelde dat er iets mis was met Vulcan. Ze wist alles wat er gebeurde. Opeens werd een donkerpaarse draak met zwart zichtbaar. Eerst was hij wazig, daarna gewoon. 'Ik ben Psych, een psychische draak. Wat je voelde wat er met vulcan gebeurde, dat was ik. Ik krabde over zijn hersens. Ga nu maar slapen, hellevuur.' "Wacht even, Psych, waarom gebruiken jullie draken dezelfde titels als de duivels mij gegeven hebben?" 'Dat komt omdat wij met de duivels samenwerken, en ook met de engelen. Zij noemen jou ook zo'n dingen, zij noemen je roodvacht, hemellicht en priesteres.' "Oké, bedankt. Goedenacht Psych." Ze viel in slaap, met Psych en Poison, die er net was, rond haar gekruld.

(de gekleurde stukken tekst zijn draken die spreken)

vulcan dwaalde rond en ging naar de grot toen vulcana hem aankeek sprak hij een spreuk uit waardoor de draken versteenden en vulcana's krachten verdwenen toen riep vulcan"jij... je was beter dood en daar ga ik nu voor zorgen vulcana ik lever je uit aan devil en laat je folteren op alle mogelijke manieren dan laat ik je drogeren en je zal aan de rotswand vastgeketend worden tenzij je ellune wegstuurdt en me helpt devil te verbeteren"vulcans handen werden schaduwvuur en zijn ogen verdwijnen.

Vulcana jankte wanneer haar draken versteenden. "Ellune is al weg," riep ze. "Hij is misschien al dood. En Devil zal zelf moeten beteren. Ik kan hem zoiets niet aandoen, ik kan hem niet dwingen te beteren!" Ze gaf een groot deel van haar levenskracht aan haar draken zodat ze weer vrij waren en ze viel flauw, haar hart klopte bijna niet meer. In haar bewusteloze staat zag ze een visioen. Ze zag een engel die naar haar glimlachte. 'Ik ben Gabriël, ik zal je helpen.' Ze voelde haar hart trager en trager kloppen...

"jij gaat nu nog niet dood!!!" riep vulcan terwijl hij vulcana terug liet leven "je helpt of je zal zien hoe ik hem dood"en san sterft ellune en dan bleu endan pas jij door foltering"vulcanlcht en zei "het zal waarschijnlijk zo zijn!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!"

Vulcana's hart begon even terug te kloppen en stopte dan helemaal. 'Kom naar me toe, hemellicht,' 'Gabriël, ik kan niet, mijn vrienden.' 'Ik snap het, hemellicht, ga en maak ons volk trots, hemellicht' Vulcana glimlachte zwakjes in haar visioen. Ze was nog steeds in haar duivelvorm. 'Als hij terugkomt, laat Ellune dan nooit gaan, hemellicht. Vergeef me.' Hij gaf haar een lichte kus op de mond. 'Vaarwel, Gabriël' Vulcana schoot recht en uit haar visioen. 'Devil' Ze keek naar haar draken, ze waren niet meer versteend, maar heel licht van kleur. "Jij kan niemand genezen, vulcan." Ze gaf nog een deel van haar krachten aan haar draken, en ze werden weer hun normale kleur. Ze haastten zich in haar amulet, waar ze veilig waren. 'Nog maar een oplossing.'

"wat is die oplossing"vraagt vulcan terwijl hij een illusie van ellune maakt en zijn kop afbrandt,vulcanaschrikt en wordt woedend denkt vulcan dus hij teleporteerd vulcana naar devil en gaat mee hij levert haar uit ,zegt wat er gaat gebeuren devil beveelt zijn mannen en vulcan laat vulcana"s amulet niet rond haar nek zitten maar pikt het van haar.

(gij weet normaal gezien niet wat ik denk!!!Schuin is wat iemand denkt)
Vulcana teleporteerde zichzelf en haar amulet terug naar de grot en verborg haar amulet met magie. 'Daemon, help me. Alsjeblieft.'

vulcan volgt haar en zegt dat ze binnen de week zal sterven en verdwijnt dan in het niets

Blue wou antwoord geven op de rode draak en zag toen een gevecht tussen Vulcan en Vulcana.Ze slikte en sloot haar ogen en concentreeerde haar goed met haar oren.Langzaaam veranderde haar 2 voorpoten in vleugels en haar achterpoten in poten van een valk.Haar vacht werd vervangen door veren en haar bek veranderde in een snavel en haar oren verdwenen.Ze krijste hard en vloog op.

terwijl vulcan met vulcana vocht veranderde hij in een duivel en vool achter blue aan probeerde haar neer te halen maar faalde,tot hij op het idee kwam blue te hyphnotiseren dus hij deed het en blue viel op de grond en vulcan zette haar in brand met schaduwvuur waaronder blue leed.

(kan ik wel eens verdedigen/)

Blue kreunde en draaide haar lichaam steeds sneller waardoor er een soort tornado kwam en ze weg vloog en Vulcan krabte.Ze ging als bescherming voor Vulcana staan en wapperde met haar vleugels.

Vulcana mompelde "bedankt" en genas Blue van de wonden van het schaduwvuur. Ze veranderde naar weerwolf en trok haar zwaarden.

Blue veranderde in een Lynx die ze altijd normaal gesproken was en glimlachtte en zei"maar 1 van mijn krachten is ook onsterfelijkheid ik kan alleen dood wanneer ik echt oud ben en magie die me ouder maakt door iemands spreuk ofzo dan ga ik ook niet dood".

Vulcana knikte. "heb je al eens geprobeerd of je nog andere krachten hebt?"

"Nou ik ben goed in vechten en ik heb herstellingskrachten en de rest weet ik eigenlijk nog niet"zei Blue wat nadenkend terwijl ze even scherp naar de lucht keek.