Vulcana's grot

"ok"zei Levsel en hij staarde naar de steen.Die barstte uiteen en begon te gillen....

Vulcana sprong achteruit voor de stukjes steen. "Oké, dat was even raar. Hmm, probeer me nu pijn te doen met je gedachten. Maar niet hard, want anders is Seto boos"

Levy staarde naar Vulcana.Ze vloog tegen een steen en begon ongewild haar hoofd ertegen te smakken.

Seto gromde en sloeg Levy pal in zijn gezicht. Hij zag hoe Vulcana bloedde en riep Aya.

Aya zag Vulcana en Seto en genas Vulcana. "Zo, dat is beter," zei ze toen ze zag dat Vulcana's hoofdwonden zich sloten.

Levy keek starend naar Seto en die begon zichzelf te wurgen.Hij probeerde zijn blik los te rukken en seto stopte....

Vulcana rekte zich uit en mompelde iets. Haar hoofdpijn verdween ook. 'Aya kan wel wonden genezen, maar ze kent niets van deze soort krachten.' Dan mompelde ze weer iets en Levy kromp ineen van de pijn, maar het was even snel over als dat het begonnen was. "Zo, dat houd je krachten even in toom tot je ze beter leert beheersen."

"ik kan rare dingen..."zei levy en hij keek naar de rest

'Dat had ik al door, maar nu zijn ze beperkt tot je ze beter kan beheersen. Deze spreuk werd vroeger over mij ook gelegd," zei Vulcana zachtjes. "Ik had vroeger duisterniskrachten ook, maar die waren te sterk. Ik kon poorten openen naar de hel, de schaduwwereld, enzo verder. Ik doodde iedereen die ik aankeek, ik was slecht geboren. Toen kwam er een geest die deze spreuk op mij gebruikte. Zijn geest zit nu in dit amulet," zei ze terwijl ze de ketting toonde, "ik kan het niet weghalen, en de geest deelt ook mijn lichaam. Ik kan pas mijn duisternis krachten weer gebruiken wanneer hij denkt dat ik klaar ben. Door de geest kan ik ook magie oproepen die zelfs ouder is dan Aya."

Levy keek naar zichzelf en hij staarde naar de rots wand.Er ontploftte wat en hij keek naar een groot gat in de rotswand...

Vulcana gromde en mompelde nog wat en Levy zakte weer ineen van de pijn. "Zo, nu kun je je krachten bijna niet meer gebruiken." Ze keek dan naar haar grot en riep: "waarom maakt iedereen toch gaten in mijn grotten?!"

"Bij Osiris, waarom toch altijd onze grot?!" riep Seto nadat hij het gat zag.

"euhm..."zei Levy en er kwam zwart spul uit het gat dat Levy had gemaakt.Hij werd er door omringd en hij brulde het uit...

Vulcana brulde en er kwam een holenbeergeest uit haar amulet, die haar lichaam bedekte. Ze was nu een holenbeer met een gouden pantser. "Ik ben Ursus, de geest van het amulet," zei hij, "het is waar dat Vulcana onder een van mijn spreuken was, maar nu is het tijd om haar weer vrij te laten." De zwarte substantie kolkte rond Vulcana terwijl Ursus terugging naar zijn amulet. Vulcana brulde wanneer de zwarte substantie haar lichaam aanraakte. Ze kreeg vreemde tekens op haar poten en rug, haar ogen werden zwart en stak haar zwaard in de grond. Ze lachte duivels en zei: "wat is het toch goed om terug te zijn." De zwarte substantie maakte een gat rond het zwaard en ze werden allemaal naar de schaduwwereld gezonden op dezelfde plaats, maar dan veel enger.

Levsel brulde het uit.Hij gromde zelfs

Seto herkende de plek en brulde het uit. "Nee, niet opnieuw." Hij probeerde zelf een gat te maken naar de echte wereld, maar het lukte niet. Zijn krachten waren niets vergeleken bij Vulcana's krachten. Dan ontsnapte uit zijn amulet ook een geest: de Egyptische god, Anubis. Toen Anubis zijn lichaam had overgenomen brulde hij: "Vulcana, stop dit onmiddelijk. Ik heb je deze krachten niet gegeven om je vrienden te doden! Ik, Anubis, heb je deze krachten gegeven zodat we altijd samen konden zijn! Luister naar me!"

Vulcana kwam weer even bij zinnen en haar ogen traanden. "Anubis, het spijt me, het werd teveel. Na al die jaren opgesloten geweest te zijn, kon ik die kracht niet meer beheersen." Ze wierp zichzelf in Anubis' armen en omhelsde hem.

Levsel brulde en maakte een gat naar de eigen wereld.Hij was slecht...

"Opgesloten, wie heeft dat gedaan?" brulde Anubis, en toen zag hij haar amulet. "Hoe kom je hieraan?Dit is niet het amulet dat ik je gegeven heb, Isis, waar is het andere?"

Vulcana nam een amulet uit haar pantser en gaf het aan Anubis. "De magie van Isis is weg."

Levsel brulde van de pijn.Hij riep "Valu nii palju valu!!!!"

Anubis nam het amulet, en deed de magie er terug in. "Nu zijn al je krachten nog sterker, je zal blijven zoals je daarnet was, maar je zal je krachten veel beter beheersen. Ik zal altijd van je houden, Isis." Daarna opende hij een portaal en stuurde de andere erdoorheen. Zelf veranderde hij terug naar Seto en ging met Vulcana mee.

Levsel zijn ogen waren roodgloeiend.Er zat iets in hem....

Vulcana veranderde in Isis en toverde een zwart flesje tevoorschijn. Ze richtte haar klauw op Levy en er kwam een zwarte substantie uit zijn borstkas, die in het flesje vloog.Vulcana/ Isis deed het toe, sprak iets uit in een lang vergeten taal en opende het flesje weer. De zwarte substantie omringde Vulcana/Isis en verdween in haar lichaam. Ze gromde even van de pijn, haar ogen werden donkerder, en ze hield de muur vast voor ondersteuning. Ze kalmeerde en stond weer recht. "Dat is dat," zei ze hijgend.

"ok"zei levy en hij hijgde zwaar...