Vulcana's territorium

Nadat Seto haar had neer had gezet kuchte ze een paar keer en stond toen recht.

Joel vuurde zijn electriciteit af en verlamde hem."ok jij idioot!"zei hij en hij stak zijn klauwen dwars door zijn keel en haalde ze eruit.De wond bloedde enorm.Hij vuurde zijn electriciteit er nog eens op af en liet hem dan liggen.

Vulcana liep naar hem toe , sloeg hem pal in zijn gezicht en duwde haar klauwen in zijn nek.
Ze siste: " waag het niet je krachten te gebruiken of ik verander je in een hol standbeeld van gestolde lava." Terwijl ze dit zei drukte ze langzaam harder.

( mijn zwaarden staken door uw armen, hoe geraakt gij dan los?)

Seto gebruikte zijn duisternis om hem van de verlamming af te helpen. Hij ging kijken of Okami wakker was geworden door het lawaai en keerde terug.

Joel keek haar emotieloos aan"en nou moet ik bang wezen?Ik smeed ook wapens" en hij haalde de zwaarden eruit spunde er blauw vuur op en ze smolten "handig.kom ik help je wel"zei hij "en euh...sorry van je vriend hier maar ja"

Vulcana lachte de arme weerwolf uit en zei, al lachend: " dat werkt niet met mijn wapens, ze zijn speciaal, je denkt gewoon dat ze smelten." Ze wees naar de twee metaalkleurige plassen, die zich opnieuw omvormden tot zwaarden. " En ik zei als je je krachten zou gebruiken, dat ik je zou vernaderen in een brok gestolde lava," zei ze terwijl haar ogen vernauwden, "maar je mag blij zijn dat ik niet zo koelbloedig ben als Seto. En over zoiets zeg je geen sorry." Ze draaide zich om, liep terug naar Seto en begon een wonde te likken in zijn gezicht.

Seto lachte nu ook en toen Vulcana klaar was met de wonde in zijn gezicht te likken, nam hij haar wapens en legde ze opzij, maar toch dicht genoeg.

"och zo'n mooi koppel hé"zei Joel spottend en hij kraste zijn nagels aan de muur "ze even scherper maken"en hij trok zijn zwaard

Seto brulde en de grond begon te schudden. 'Vulcana mag dan wel priesteres zijn, ik kan ook wel wat.' Hij maakte een bubbel over Okami omdat zij niet tegen lava kon en hij en Vulcana wel. Terwijl hij verder brulde opende zich een spleet in de grond waaruit lava stroomde. De spleet werd dieper en langer en er kwam zwarte zure rook uit die het zwaard van de andere weerwolf deed verkruimelen tot poeder. De lava kwam bijna de grot in en de oppervlakte was te groot om er overheen te springen.

Joel grijnsde en brulde mee.De wapens van Vulcana verdwenen in de spleten.Hij brulde oorverdovend.Terwijl er Electriciteit van Joel afkwam.34000 volt om precies te zijn...

Vulcana lachte gemeen en brulde net als Seto. Er kwam meer lava uit de spleet en ze liet die omhoog gaan in een muur rond de hele grot. Ze beschermde de rotsmuur en liet de lava als een dak naar de rotsmuur gaan. De muur van lava vormde scherpe pieken en de lava bleef de grot instromen. Weldra zou die tot aan hun poten en die van Joel komen en hij kon er niets aan doen. Dan begonnen de rotswanden te branden. Vulcana keek lachend naar Joel, en hoe hij niet meer kon ontsnappen.

Toen ze de aanval van Joel zag ging er een muur van vlammen, lava en zure zwarte rook omhoog, dik genoeg om die tegen te houden.

"Saai"geeuwde Joel en hij riep "Seto sähköä ansaan ja tappaa hänet!".
Al de electriciteit vloog op Seto af en verlamde hem compleet.Misschien zelfs dodelijk....

Vulcana zag Seto neervallen, hij ademde moeilijk. De tranen stonden in haar ogen, ze wou hem niet verliezen en ze moest Okami beschermen. "NU IS HET GENOEG! DRAGON IMPACT!" brulde ze. Vlammen begonnen om haar heen te golven, ze vormden het lichaam van een draak. ZE vloog tegen Joel aan met al haar macht en duwde hem tegen de rotswand. Ze was enorm verzwakt, maar ze moest het doen, ze kneep zijn keel dicht en vlammen ontstonden in haar mond. Ze fluisterde gemeen: "ik hoop dat Dun ook dieren terug tot leven kan wekken. Nu ben je te ver gegaan, ik kan koelbloedig zijn net als Seto." Dan beet ze in zijn keel die helemaal verschroeide. Ze genoot ervan om het bloed langs haar mond en keel te voelen stromen. Toen hij niet meer bewoog gooide ze hem neer en likte het bloed van haar lippen. Ze liep naar Seto, hij leefde nog, maar hij was vreselijk verlamd. De tranen stroomden over haar wangen, misschien zou het nooit meer goed komen.

Seto brulde toen de elektriciteit zijn lichaam raakte. Hij viel neer en hoorde Vulcana roepen en rook iets zoutachtig. Toen ze naar hem keek zag hij tranen in haar ogen. Hij wou iets zeggen, naar haar toegaan, maar dat kon niet, hij was verlamd. Hij hoorde haar fluisteren tegen Joel en hij zag hoe ze zijn keel openbeet, hoe zijn ogen glazig werden, zijn bewegingen verstomden. Toen kwam ze naar hem en zat naast hem. Hij zag hoe haar tranen over haar wangen stroomden, vermengden met het bloed dat aan haar gezicht en keel plakte en op zijn borstkas vielen.

Joel ging het voor eeuwig afmaken met Vulcana "Electricety GO!!!!"en hij verlamde Vulcane.
"sorry schatje"zei hij vals en hij gaf haar een lik en loste op.

Dun vloog in richting van Seto.Ging op hem zitten en liet tranen vallen.Hij liet er ook vallen op Vulcana.

(Joel ge zijt dood! Ik heb uw strot overgebeten)

Vulcana kalmeerde en alle lava, vuur en duisternis verdween in de spleet. Haar zwaarden kwamen terug en de spleet sloot zich.

Seto zat moeilijk terug recht en keek naar Dun en Vulcana, " bedankt," zei hij," jullie allebei. Het spijt me Dun, dat je in het begin niet zo mocht. Ik kon gewoon niemand meer vertrouwen. En Vulcana, jij ben het eerste dier dat het ooit voor me heeft opgenoen." Hij stapte naar haar en likte haar kaak.

Vulcana glimlachte naar Dun en Seto. " Bedankt, Dun. En bedankt Seto, als jij er niet was, was ik er misschien aan geweest." Ze gaf hem een likje terug.

Dun ging zitten.Hij zuchtte diep.Hij ging in vlammen op.Hij was nu een hoopje as. xD

Vulcana keek op en sprong achteruit. "Dun, wil je me even waarschuwen, voor je dat doet."

Seto keek hem raar aan. "Ok, dat heb ik nu nog nooit meegemaakt. De enige andere feniks die ik ooit heb gezien was direct in maag beland."

er verscheen een kleine feniks uit het het ashoopje.Een paar seconden later was hij weer volgroeid."dit moest even xD"

Seto keek hem nog altijd raar aan en zei:" gaan we naar buiten?"

Vulcana lachtte en zei: " Seto, blijf niet zo kijken. En ja, ik wil naar buiten."