Vulcana's territorium

Vulcana kwam ook terug haar grot binnengelopen. "Wie had dat ooit gedacht?" zei ze, meer tegen zichzelf dan tegen iemand anders.

Levy was intussen in slaap gevallen.Hij had zijn bek open...

Vulcana lachtte toen ze dit zag. Ze ging op haar nest liggen en huilde naar Seto.

Levy maakte een zacht zoemend geluid.Hij sliep...

Seto had haar gehoord en kwam de grot binnen. "Hey, Vulcana, alles goed?"

Levy snurkte een beetje.Hij sliep met zijn bek open verder door

Vulcana lachtte en vleidde zichzelf terug op haar bed.

Dun vloog binnen "is hier iemand?".Hij keek rond en zag niemand.Hij vloog weer weg.

vulcana hoorde Dun en liep achter hem aan. "Dun, wacht even! Ik lag op mijn bed, achter het hoekje. Daarom zag je me niet."

"ow nee ik heb je niet gezien"zei Dun.Hij keek in de richting Vulcana.Hij landde weer op de plaats waar hij was weggevlogen.

Arwen kwam rustig in haar elfen vorm aangelopen. Verderop zag ze twee schimmen. Ze liep door en en zag toen Vulcana en Dunblane. Ze was blij Dunblane weer is te zien. ''heey'' zei ze vrolijk tegen Vulcana en Dunblane.

Vulcana keek naar Arwen en zei: " hey, arwen, kom je mee binnen? Dun, kom je ook?"

"ok"zei Dun.Hij kwam binnengewandelt.Dat ging te traag dus sprong hij binnen.Hij keek rond.

Vulcana ging even naar achter en kwam terug met een bot. Ze begon er een punt met weerhaken van te snijden met haar klauwen, nadat ze was gaan zitten.

Arwen veranderde in haar tijger vorm en liep ook naar binnen. Ze keek even in het rond en daarna weer naar Dunblane en Vulcana. ''en hoe gaat het met jullie?'' vroeg ze kalm.

Vulcana legde de haak weg en antwoordde: "goed, en met jou?"

Seto kwam binnengestapt en vroeg: "Met wie? Ow, hey Arwen, alles goed?" Dan draaide hij zich om en stapte naar Vulcana. "En aan u moet ik het niet vragen want zolang ik er ben, is alles goed." Hij ging naar achter in de grot en nam een paar vachten.

Vulcana lachtte en ging zitten op een van de vachten en trok Seto ermee op. Ze legde dan nog een vacht over hen heen. "Gij weet toch altijd wel hoe ge een meiske moeten laten blozen, hé?"

Ferocius kwam binnen en zag de elf. "Gegroet, uwe schoonheid. Hey Seto, Vulcana, alles goed, tortelduifjes?"

Vulcana keek op en zei: "ja, tuurlijk is alles goed. Hoe is het met jou?" Dan kwamen plots zwarte schaduwen uit de muur en kropen naar Ferocius. "Terug" siste Vulcana, "hij is een vriend." De schaduwen kropen terug.

Toen kwam Death langs om te kijken hoe het met zijn zusje ging. hij zag dat het er gezellig veel mensen waren dus dacht, dan blijf ik nog maar even.

Vulcana gromde naar de schaduwen die naar de weerwolf kropen. Sissend gleden ze terug in de muur. Ze grauwde naar de weerwolf die ze al eerder had gezien. Hoe wist hij wie ze was? Ze was vergeten dat het haar broer was omdat ze elkaar al zo lang niet meer hadden gezien. Ze trok haar zwaarden en duwde de weerwolf tegen de rotswand. "Hoe durf je in mijn territorium te komen zonder toestemming?" brulde ze.

death schrok zich helemaal kapot! hij riep : "maar zusje! hoe kun je mij nou vergeten! ik ben het! death! alsjeblieft stop die zwaarden weg!!"

Vulcana keek hem wantrouwig aan en deed haar zwaarden weg. Ze trok ook haar pantser uit en omhelsde Death. "Het spijt me, het is ook al zo lang geleden." Ze zette een stap achteruit en trok haar pantser terug aan.

"phew, gelukkig" zei death "ik dacht al, wat is er aan de hand! waarom ben je zo wantrouwend? is er iets aan de hand!?!" en hij groette haar terug