De wind door je vacht

Arwen kwam bij de rand van het bos. Ze veranderde in haar tijger vorm en liep de velden op. Ze liep over de heuvels. De lucht was wat grijsje. Misschien zou er wel wat regen komen. Ze keek naar de grond. Misschien was dat maar beter ook doordat de laatste dagen het zo warm was geweest was de gronde een beetje dood. Elke stap die ze zette kon je haar poot afdruk duidelijk zien door dat het gras makkelijk brak. Ze ging op een heuvel zitten en keek weer naar de lucht. Een briesje ging door haar vacht en als snel werdt wind steviger. Het begon harder te waaien. Arwen glimlachtte lichtjes en sloot genietend haar ogen.

"hooi"riep Blue blij uit de verte,Ze was nu volwassen maar wist haar krachten niet.Ze kwam naar haar toe en vroeg"hoe is het met je?".Ze ging zitten en gaf haar ook een vriendelijk likje.

''heey blue, wat ben jij gegroeid zeg'' zei Arwen en glimlachtte. Ze bleef in haar tijger vorm en gaf haar een likje terug. ''met mij is alles goed en met jou?'' vroeg ze en glimlachtte.

"nou wat je goed noemt,ik weet mn power niet"zei Blue die haar oren plat tegen haar kop zette.

Arwen zuchtte. ''je komt je kracht ooit wel te weten echt waar blue'' zei Arwen en gaf haar een gerustellen likje.

Blue knikte en zei"kaina is een tijdje weg van MA dus moet ik tijdelijk haar roedel beschermen".Ze was niet echt een leider maar ze deed het voor haar ma.

''oke heb jij dan even geluk dat je zo'n grote taak op je krijgt'' zei Arwen en glimlachtte. Daarna keek ze weer normaal. ''waar is Kaina heen gegaan?'' vroeg ze kalm.

"dat weet ik niet"zei Blue wat treurig.

''ow oke'' zei ze stil. Ze zag dat ze een beetje treurig was. ''hé niet zo treuren he, ze komt vast snel terug'' zei Arwen en gaf haar een troostende likje.

Blue knikte tevreden en stond op"ik ga maar weer es,nou doeg Arwen".Ze liep weer weg.

Arwen keek haar na en glimlachtte lichtjes. ''doei Blue'' mompelde ze en liep zelf na een tijdje ook weg.