The orange shadow

Tijden verstreken, maar er was geen enkel moment dat Aqua niet aan die tijgerin dacht. Waarom dacht ze écht dat ze 'afspraken'kon maken? Door haar irritante gedrag had Aqua mislukte jachten gehad. Haar gedachten was minder helder geworden en 1 plek van MA bleef in haar kop steken. De Shizen heuvel. Daar wilde die tijgerin haal al te graag zien. Aqua snoof, terwijl ze plaatsnam op de heuvel en zonde. Haar buik was inmiddels dunner geworden, maar dat was niet zo goed te zien. Die rendier van een paar weken terug had genoeg vet bezorgd, dus kon Aqua er nog even mee door, maar nu moest ze haar vetreserve's op gaan vullen. Ze zuchtte en de zon prikte in haar gezicht. Stomme tijgerin ook! Toen ze ineens een vreemd geluid hoorde, keek ze kort op. Een oranje tijgerin stond net wate verderop en wachtte op iets of iemand. Ze boorden haar klauwen in het gras. Het was háár!
Aqua kwam overeind en met stevige passen ging ze naar de inmiddels oranje gekleurde tijgerin toe, terwijl er een schaduw over haar ogen zat. Net voor de tijgerin stopte ze, maar haar nagels waren uitgetrokken. "Jij!"Zei Aqua kort,haast sissend. Ze nam een paar stappen en liep recht voorbij Shadow. "Rot toch op!" Aqua trok haar oren naar achteren, maar toen ze geen pootstappen hoorde, keek ze ruw over haar schouder en waren haar ogen zichtbaar geworden. Groot, fel en blauw. "Waarom ben je hier? Ow wacht.. Voor je" kort kuchte Aqua, "Je 'training'.. Waarom denk je dat ik je dat nog zal geven? Alleen, omdat je vacht is veranderd? Dat slaat nergens op." Aqua trok haar ogen tot spleetjes en haar pupil werd zeer klein. Ze dacht nog dat alle katachtigen de principes van het jagen kende. Kort snoof ze minachtend, niet dus. Enkel zíj. Een blauwe aura omringde Aqua die dezelfde kleur had als haar ogen. Aqua brieste luid, terwijl ze voelde hoe haar woede haar lichaam overnam. De aura begon een serpent te vormen die luid even een kreet sloeg en toen weer een aura vormde.

Op Shadow's gezicht kwam er een valse grijns en direct werd Aqua alert. Wat dacht ze nou? Ze trok haar oren weer strak naar achteren. Dit vertrouwde ze niet. Ging die tijgerin nu haar spotten? Dan wenste ze haar geluk, want het was moeilijk om Aqua klein te krijgen, mentaal en fysiek. Aqua liet ditmaal zelf een grijns zien. Al die tijd dat ze als 1 van de weinige roofdieren hier leefde, had ze veel geleerd over MA. Ze had nieuwe gebieden ontdekt, getraind, over de dieren geleerd. En dat een tijgerin dacht haar klein te krijgen. Aqua stak haar kop de lucht in. Succes!
'Als je mij die training niet wilde geven, was je hier niet!'Siste Shadow. Aqua grijnsde. Hier had ze een makkelijke reden voor. Het was niet zo direct opmerkbaar, maar goed. "Shadow, ik ben hier omdat ik je duidelijke wilde maken dat zelfs een oranje vacht niet helpt. Dát kon ik beter nu zeggen, dan later. "Aqua keek droog naar Shadow, toen zij weer over hun, kort zuchtte Aqua, vacht begon. 'Natuur speelt een grote rol, Siberische tijgers zijn wit in de winter en oranje in de zomer. Dat is de camouflage van tijgers, Aqua.' Aqua rolde overduidelijk met haar ogen, waarna ze kort snoof. "Alsof ik dat zelf niet eens weet. Het is nog steeds maar 1 van de vele onderdelen van de jacht en moeder natuur gaf je die vacht, maar je moet hem goed leren gebruiken!"Aqua keek even verrast op, toen Shadow zei dat ze op haar moest gaan letten. Shadow had al snel een kleine haas gedood en kwam er triomfantelijk mee terug en net voor haar liet ze zien hoe ze een ader dichtkneep en zei dat ze had geoefend. Het enige wat Aqua toen kon doen was een face palm. Dat sprak al genoeg uit.
"Shadow..Shadow..Shadow.."Sprak Aqua teleurgesteld uit, terwijl ze haar poot van haar gezicht verwijderde, maar ze keek Shadow niet aan. "Die haas daar... "Begon Aqua, waarna ze recht in Aqua's ogen keek met een ernstige blik, "Is een zeldzaam ras. In de jachtcode staat duidelijk dat niemand mag jagen op drachtige, gezonde en zeldzame dieren. Ook leek het alsof je het je geen moeite kosten om die haas te vangen."Aqua kwam alweer overeind en begon zich om te draaien en zich af te zonderen van Shadow. Ze zou haar nú zeker geen training meer geven. Even bleef Aqua stilstaan, en keek kort over haar schouderblad. Misschien had ze wel geen keus. Als Shadow zo door bleef gaan zouden de prooien uit MA vertrekken en zouden ze haar de schuld geven. Dit was ernstig, maar Shadow besefte er weinig van. Aqua liet een zucht horen. Ze wilde deze 'homd'geen training geven , wegens haar gedrag, maar anders... Aqua trok haar poten samen en ging weer voor Shadow staan. Het was haar taak om MA te beschermen nu haar moeder, Kaina , gestorven was. Helaas, moest ze daar dingen voor doen waar ze geen zin in had. Aqua greep toen het gedoden haasje bij zijn nekvel, en trok hem uit Shadow's bek, waarna ze die stevig wegwierp en het haasje in een poel viel. Toen werd Aqua's blik weer ernstig. "Niemand mag hierover te weten komen... Wegens K.. Laat maar.. Moet ik je trainen voor de veiligheid van MA."Aqua keek weg van Shadow. Ze had er erg weinig zin in, maar anders zou MA al zijn prooien verliezen. " Dood een oude, niet-zeldzame haas zonder kracht te gebruiken en geef deze ene keer ook de haas een kans om zich te kunnen verdedigen."Aqua's toon was emotieloos, maar haar lichaam en de blik in haar ogen zaten vol ergernis. Kort ging ze zitten en keek ze omhoog. Kaina....

Shadow schrok duidelijk en daar was Aqua blij mee. Ze moest van haar fouten leren.Sorry, Aqua.. Ik wist niet dat dat een zeldzaam ras was maar oké, ik hou het geheim. Niemand hoeft het te weten. Ik snap het wel, je bent leider van MA en ik breng je in moeilijkheden.'Had Shadow gezegd. Aqua zuchtte diep. Blijkbaar wist ze wel waarom ze het zo erg vond, want Aqua had weinig zin om het zelf uit te leggen. Dat was gewoon vermoeiend.'Zullen we maar beginnen? Voordat ik nog meer stomme dingen doe.' Aqua zweeg, ging zitten en haar blik werd strak op Shadow gevestigd. Begin nou maar! Dat zei haar kille houding. Aqua zou hier rustig blijven zitten, kijkend naar de min en pluspunten van Shadow. Toen Shadow goed naar haar keek, hief Aqua haar wenkbrauw op. "Wat valt er te zien?" Siste ze, terwijl ze haar lip iets omhoog trok Ze hield niet van anderen die haar goed bekeken. Wat was er nou dan te zien? Een vliegende aap met een kikkerballon? Ze snoof, terwijl Shadow na leek te denken. Wat was er nou? 'Het waren hun niet...'Had Shadow ineens gezegd. Direct ging Aqua's wenkbrauw omhoog. Oké, what the f*ck had ze het nou over?"Ben ik zo mooi om te zien? Vroeg Aqua sarcastisch en zette een nep-glimlach op, waarna haar lichaamshouding weer strikt series werd. "Vertel op! Wie zijn 'hun'?"Met haar nagel schraapte ze over de grond. Aqua wilde dit snel weten om verder te kunnen met de training.

'Hun? Hun? Je bedoelt jij!'Schreeuwde Shadow woest uit. Aqua hief haar wenkbrauw op, terwijl haar blik op Shadow gevestigd was. "Whut?Aqua keek even verbaasd op. Nu werd het nog onduidelijker. Shadow kalmeerde weer, terwijl Aqua nog steeds verrast op keek. Eenmaal over begonnen, dan moest je het afmaken. Aqua wilde het weten. Wat had zij met deze 'hond' te maken?'We gaan verder.'Sprak Shadow kil uit. Aqua's ogen glommen. Yes! Eindelijk beginnende slechtheid eruit gehaald. Wat ze er ook mee te maken, en wat voor een rol ze erin speelde, het werkte wel. Maar toen besefte ze dat Shadow 'we' zei. Direct trok Aqua haar ogen tot spleetjes. Shadow kon haar niet zitten commanderen. "We?Aqua snoof luid. Er was geen 'we', enkel 'ik' en 'jij'. Shadow stond toen op, maar Aqua schonk ven geen aandacht aan haar. Nu wilde ze alsnog écht meer over dat weten. 'Wat gaan we vandaag doen? Gaan we jagen?' Direct volgde er nogmaals een face palm van Aqua. "Duh! Dat zei ik net, voordat je vreemd deed."Dacht Aqua, waarna ze haar poot van haar gezicht verwijderde toen ze een luide scherpe kreet hoorde. Kraaien! Aqua fronste even. Wat deden die hier nou? 'kom maar op!'Had Shadow gemompeld, maar Aqua had haar goed gehoord. Wilde ze kraaien verslaan? Even zuchtte Aqua. Oké dan. De volgende keer zou Aqua zeker een moeilijker prooi geven. Wacht! Een idee schoot Aqua te binnen. Dit werd een geestelijke test. Aqua liep wat naar achteren, en plofte toen op de grond met haar blik strak gericht op Shadow ‘s rug. "Wat is er gebeurd tussen jou en mij dan.?" Aqua grijnsde vals. Ze moest focussen op de kraaien en proberen niet haar aan te vallen, anders waren die kraaien sterker dan zij was. Het was haar eigen keuze die het lot van deze strijd zou bepalen.

Shadow schakelde alle kaaien uit. Enkel werkte haar geestelijke test erbij niet. Ineens draaide Shadow zich met een ruk om. Aqua keek droog op. 'Jij hebt het gedaan.' Had Shadow luid gezegd. Aqua kneep haar ogen tot spleetjes. Oké, nu begon ze ongeduldig te raken. Wat had zij nou gedaan? Ze kende deze tijgerin maar voor een paar weken, waarvan de meeste tijd Shadow weg was. Aqua opende al haar bek om wat te zeggen, maar Shadow was haar voor. Voor haar poten was er een [poot gekomen die een lichte deuk in de grond had gemaakt. " Haat je de grond? Vroeg Aqua droog, maar nog serieus. Ze wilde even geen boze 'show ‘van Shadow. Ze moest het gewoon vertellen! Anders moest zij er zelf voor zorgen! Aqua likte haar tanden. Ja, dat zou dan echt doen! De grond onder haar poten voelde ineens fris aan, maar Aqua gaf er weinig aandacht aan. Het voelde wel lekker.
'Nu wil ik jou een vraag stellen. Wie is die 'K' van jou?'Aqua trok haar kop weg van haar. Ze had geen antwoord gekregen op haar vraag, dus ook niet vice versa. Dat zou oneerlijk zijn. Alsnog zou Shadow dan waarschijnlijk kalmeren, want Kaina was de ex-beschermer(ster) van MA.'Nou? Vertel op.'Begon Shadow op te dringen, maar Aqua liet geen woord los. Eerst antwoord op de vraag, wat er nou aan de hand was. Opeens begon de tijgerin vals te lachen, en grinnikte Shadow. Lol, nu dacht Shadow dat ze een slechterikje was. Enkel omdat ze nu een groot ego en te veel zelfverzekerd was. Dom, dom, dom.
'Jij snapt het niet.' Zei Shadow, terwijl ze haar klauw op haar schouder plaatste. Het voelde frisjes aan, kouder dan de grond. Nonchalant keek ze naar de poot, waarna er een waterzweep achter Aqua verscheen en die pot weg van haar schouder weg mepte. Aqua trok zich enkele centimeters naar achteren en plofte weer neer op de grond. "Nee, Daarom vraag ik je het toch? Logisch." Kuchte Aqua, terwijl Shadow een valse glimlach liet zien. 'Ik heb gelogen, Aqua. Mijn verleden niet, maar over dat trainen wel.' Aqua glimlachte. Dat was op te merken. "Zelfs paarden jagen beter dan je en ze zijn niet eens roofdieren.! Maar vertel op... Ik vertel over de letter 'K. ‘als jij over 'mij ‘wat vertelt. Ik ken je pas een korte tijd, dus wat heb ik je aangedaan, wat nu niet bij me opkomt?" Vroeg Aqua, waarna ze haar ogen verder tot spleetjes trok, "En waag het niet om mij wat aan te doen! Verspilling van je energie, en aan je te grote hoeveelheid zelfvertrouwen. Ik waarschuw je maar." Aqua's houding werd strikt serieus en enkel die emotie bleef vast zitten op haar gezicht.

Shadow werd enkel bozer, en bozer. Aqua zuchtte luid. Oké, die 'hond' windende zich enkel op. Ongeïnteresseerd sloot Aqua haar beiden ogen. Genoeg getreuzel had ze opgevangen. Misschien te veel voor 1 antwoord? 'Oké, jij hebt mijn vader vermoord!'Klonk er woest. 1 Oog van Aqua ging open. "Whut? Aqua keek op, en krabde haar kop even. Toen keek ze even weg. Echt? Had ze ooit een tijger vermoord dan? Dat moest ze zich toch herinneren? Een grijns sierde Aqua's gezicht. Ach ja, ze had inmiddels veel dieren gedood, en ermee gevochten, zonder de balans in MA te verstoren. Er was een kans. Aqua keek toen weer naar Shadow. Haar ogen gaven een lichtblauwe kleur af, en bleven dezelfde intensiteit afgeven. Aqua's blik werd bedenkelijk. Hmm. Vreemd. Toen hoorde ze Shadow zeggen dat ze niet wist wat er was. Was dit een val? Shadow kreunde en zag dat ze de besturing over haar lichaam verloor. "Shadow!.. Zei Aqua verbaast, en klemde haar kaken op elkaar. Ze moest kalm blijven in deze situatie. Wie nam de controle over haar? Daar moest ze achter komen. Toen schoot haar en zin binnen; 'Oké, jij hebt mijn vader vermoord!'. "Dat was het! Ze wordt bestuurd door haar vader... Om mij te spreken waarschijnlijk.." Dacht Aqua, terwijl ze iets alerter werd. Ze moest dit in de gaten houden. Ze moest wijs haar woorden gebruiken.

Het ging verrassend snel. Shadow lag alweer op de grond. Dit was niet zo best! Shadow's wilskracht was blijkbaar te zwak om haar eigen lichaam nog te kunnen besturen. Haar vader was sterker. Welke vader zou dan zoiets doen? Aqua kneep haar ogen tot spleetjes, terwijl ze dacht aan een zwarte hyena in haar leven. Ja, haar bloedeigen vader zou dat wel doen, maar ooit gelukt? Aqua grijnsde even. Nee, ze behield haar eigen lichaam door wilskracht, maar niet enkel dat. Inmiddels leek Shadow angstig naar haar te kijken. Aqua kon haar niet redden. Het was háár lichaam, en zij had er geen grip op. Aqua keek toen met enige tegenzin weg van haar. Ze kon haar echt niet helpen. Er klonk gegorgel, waarna Aqua haar ogen dichtkneep. Dit ging te ver! Shadow zat echt te verliezen van haar vader! Wacht! Er was een manier om haar nog te kunnen redden! Haar steunen. Maar alsnog. Dat was het, niet meer.
Ditmaal veranderde ook iets bij Aqua. Haar pupillen werden zeer dun en haar iris verkleinde sterk. Haar blauwgekleurde iris begonnen licht af te geven, en een aura bewoog erin. In 1 sterke beweging draaide ze haar kop naar Shadow toe, terwijl ze haar lip opgetrokken had. "Hoe durf je?! Brieste ze luid, terwijl ze haar nagels uittrok, en haar vacht overeind kwam te staan.

Shadow's ogen keerden terug, maar toch waren ze anders. Het lichaam kwam overeind, en voorzichtig schoot Aqua iets naar achteren, met haar voorpoot iets omhoog. Wie weet zou die vader haar aanvallen? De aura in haar ogen werd sterker. 'Jij hebt mijn dochter zo laten worden.'Klonk er. Een grijns vormde zich op Aqua's gezicht. Zozo... Dit was meneer, Shadow, dus? 'Jij hebt mij vermoord voor ik haar kon gaan trainen, dus mag jij dat nu doen!'Sprak de vader toen uit. Direct schoot haar de vraag binnen of hij het goed of slecht bedoelde. Ze trok haar ogen tot spleetjes. Beiden. Toen er door middel van een blauw licht een bandje om Shadow ‘s poot verscheen, kalmeerde Aqua wat. 'Ik hou je in de gaten.' Aqua grijnsde kort, gevolgd door een knikje. "Ja, monsieur Shadow.." Zei Aqua grijnzend, terwijl de geheimzinnige, blauwe aura uit haar ogen verdween. Direct voelde ze zich even duizelig, en meende ze Shadow drie keer te zien. Snel plaatste ze haar klauwen op de grond en bedekte haar kop met haar andere voorpoot. Traag herstelde haar zicht en gezondheid weer. Toen ze weer 1 Shadow zag, hield ze haar poot weg van haar gezicht. Vreemd, waarschijnlijk kostte die aura energie, maar wat was het? 'Aqua, heb jij niet ooit een Sumatraanse tijger gezien?'Vroeg Shadow, en Aqua knipperde even met haar ogen, waarna ze even nadacht. Een Sumatraanse tijger.. Hmm... Wacht! Ze wist het weer, maar zijn dood was indirect.
Er was een jaguar dat opgejaagd werd door stropers, en Aqua zag hoe hij veel jachtregels overtrad, net toen ze hem erop wilde aanspreken hadden de stropers heen ontdekt. Toen ze zag hoe de jaguar bijna dood werd geschoten, had ze de stropers aangevallen tegen haar zin en de jaguar gedood. Hij was té gewond, en het was geen enkel wezen waardig om met pijn voor te leven. Toen Aqua bijna de stropers had vermoord, schoten ze nogmaals en had Aqua de schot weg geslagen met haar klauw, maar zo kwam hij recht in een tijger terecht die toen recht naar de stropers had gekeken en hen had aangevallen, omdat hij dacht dat hun die schot hadden gestuurd. Uiteindelijk stierven de 2 organismen na een hevig gevecht. Enkel Aqua was het nog overlevende wezen ervan.
Het was niet direct, maar het was een nare herinnering. "Het was toeval... Maar blijkbaar zei meneertje Shadow dat ik je moest trainen, of niet? Zo hup! Dood even een konijn zonder kracht, en geef het konijn de tijd om zich te verdedigen en probeerde de jacht lang te laten doorgaan. Test je uithoudingsvermogen!" Zei Aqua streng, terwijl ze haar rug rechtte. Wat was die aura nou? Hmm...

Shadow knikte en vertrok. Eindelijk... Eindelijk kon ze nadenken. Aqua ademde diep in en uit, waarna ze op haar oog concentreerde. Direct zag ze het hoge gras verdwijnen, en als laatst verdween de tijgerin. Al snel zag Aqua een groot, blauw wezen voor haar, gemaakt uit een blauwe aura die een luide brul liet horen, en toen zijn ogen ver opendeed. Aqua schrok toen ze het oog zag, en voelde hoe een vreselijke pijn er zich door haar lichaam heen bewoog. Direct viel ze in elkaar, terwijl ze het gras weer begon te voelen. Haar lichaam bibberde hevig, en ze voelde zich koud, heel erg koud. Wat was het? Aqua liet een luide kreet van pijn horen. Dit deed ze nooit, maar het deed ongelofelijk veel pijn. Het ergste was dat ze zich niet kon verroeren, en dat Shadow er al bijna was. Ze had geen keuze. Ze moest zichzelf pijnigen om overeind te komen.
Moeizaam bewoog ze haar voorpoot, naar haar andere voorpoot en sloeg ze haar klauwen uit, waarna ze stevig haar nagels erin boordde. Bloed spoot eruit, en direct schoot Aqua overeind, waarna ze traag haar poot weg trok van haar poot. Aqua beet even op haar lip. Haar poot bloedde ernstig. Aqua keek even omhoog. Shadow was er nog niet, maar ze kwam eraan. Dat hoorde ze gewoon. Met haar gewonde poot onttrok ze wat water uit een boomstam, zodat er enkel stevig papierachtige substantie overbleef. Ze trok dat naar haar toe, door het laatste beetje vocht naar haar zelf te sturen, en hakte een deel ervan af met haar nagel, waarna ze het 'verband ‘om haar gewonde poot wikkelde, en stevig vastzette. Haar blik was serieus. Vanaf nu zou ze naar het antwoord zoeken, wat die blauwe aura nou inhield! Aqua plaatste haar poot op de grond, en voelde een pijnscheut omhoog kruipen. Au.. Dat deed pijn! Maar als roofdier, probeerde ze de pijn weg te duwen.

'Als je trek hebt mag je het op eten.' Zei Shadow, en Aqua keek op. Een grijns kwam kort op haar gezicht te staan, die snel weer verdween. "Bedankt, Shadow" Bedankte Aqua haar, waarna ze een paar happen van de prooi nam, en haar gewonde poot wat naar achteren trok. Shadow had het zeker opgemerkt, maar het maakte haar even niet uit. Ze had nu 3 missies; 1. MA beschermen, 2. Shadow trainen en 3. Ze moest ontdekken wat die aura inhield. Aqua wilde even stoppen met de training. Het was niet slim om meer dieren te vermoorden. Het was altijd; jacht, dan moest de natuur zich herstellen, en dan weer jacht etc. "En je moeder?" Vroeg Aqua ineens. Ze was nu even haar wat beleefdere zelf, omdat ze even aan totaal iets anders dacht, maar toch wilde tonen dat ze oplette. Maar die aura...

Shadow had het opgemerkt, ach ja. Aqua likte het verband zachtjes, terwijl ze licht-aandachtig naar de tijgerin voor haar luisterde. Stiekem was ze er wel benieuwd naar. Had deze tijgerin nog familie of iets om naar te streven, als een doel. Aqua sloot kort haar ogen. Zij had er al 3. 'Een ziekte. Na een dag was ze dood.'Vertelde Shadow. Aqua opende haar twee ogen traag. Zo snel? Aqua wist veel over allerlei onderwerpen onder andere ook de ziektes die er waren. Maar iets waaraan je binnen 24 uur stierf? Dat klopte niet. 'Dat hebben ze tegen mij gezegd tenminste. Maar ik heb ze nooit geloofd, ik geloofde niet dat mijn moeder zo snel kon sterven aan een ziekte. Daarvoor was ze nog gezond.' Zei Aqua, en direct werden haar ogen groot. Ze kan zich wel een andere tijgerin dan Shadow herinneren. Het was een lange tijd terug. Ook was het aan de grens van MA.
Aqua plaatste haar voorpoot op haar gewonde voorpoot, en keek weg van Shadow. Ze zag weer... Die wilde blik in de ogen van.. En die hitte. Overal lag er bloed, en ook.... Een dode tijgerin. Een luide huil klonk, en 2 grote gele ogen hadden haar aangestaard. Aqua’s ogen schoten open, en hevig schudde ze haar kop, happend naar adem. Toen wat lucht haar longen weer hadden bereikt, staarde Aqua naar de grond met een trieste blik. "Okami... We vochten samen met de andere wezens van MA tegen Okami. Het wolfachtige wezen dat MA teisterde. Op dat zelfde moment werd er een pup geboren, met de chakra van Okami in zich. Etsuko. " Aqua keek Shadow toen weer aan, en glimlachte vaagjes, "Hij is waarschijnlijk gestorven, maar je moeder was een krijgseer, maar ik wist niks over jou....Waarschijnlijk wilde ze MA beschermen, zodat jij als haar dochter een goed leven zou leiden." Aqua plaatste haar gezonde poot op de borst van Shadow, en knikte kort naar haar. Dat wilde elke moeder.
Toen haar blik naar de lucht ging, was het al nacht. Aqua zag een hol onder een boom zitten, en liep erheen. Nu mochten ze rusten, morgen gingen ze verder. Aqua kroop lichtjes in elkaar en hing haar kop wat, en probeerde te slapen. Meestal jagen katachtige s ‘nachts, maar Shadow moest eerst leren juist overdag te jagen. Nu... rust..

Toen de eerste zonnestralen de grond reikte, zat Aqua al buiten de hol. Ze zat, maar ze leek haast levenloos. Ze had nauwelijks kunnen slapen. Okami, en die blauwe aura en dat oog. Aqua keek recht de lucht in. Shadow zou zeker nog vragen hebben. Ze zou het haar uitleggen, wanneer ze wakker was, maar dan moest ze 1 belofte doen. Ze moest focussen op de jacht, ongeacht wat er gebeurde. Aqua zuchtte. Vandaag moest ze zich wat buiten de jacht houden. Aqua keek naar haar poot die gewikkeld was door een soort verband. Het moest verschoond worden. Aqua trok haar nagels uit, en ging er traag langs het verband. Het verband versnipperde in stukken, en Aqua's ogen werden groot. Huh? De bloederige wond was haast bijna genezen. Haast.. onmogelijk! Het was redelijk diep! Direct trok Aqua haar oren naar achteren. Het was zeker die aura geweest. Aqua keek weer omhoog, en zag iets vreemds. Iets ging voor de zon staan. De zon werd afgeschermd en het gebied werd donker. Dat... was een zonsverduistering! Aqua keek op. "Dit is slecht nieuws.." Water en nog enkele elementen weden zo sterker, en ook hun 2, maar dat betekende gevaar. Direct trof haar een ernstige hoofdpijn, en kwam er een blauwe aura om haar heen. De pijn ervan zorgde ervoor dat ze zich nogmaals niet kon bewegen, maar ze moest er tegen vechten. Het moest gewoon! Aqua vocht terug, en de blauwe aura trok erg moeizaam en traag terug tot haar ogen, waarna Aqua in elkaar viel met een glimlach. Voor nu had ze het verslagen, maar ze was zwak, en een zonsverduistering duurde even. Zelfs zonder dat, zou het niet lang meer duren, voordat die ura haar zou besturen. Aqua gromde. Dat zou ze voorkomen!

Aqua hoorde zachtjes hoe haar naam gefluisterd werd door Shadow. Zij had haar ongerust gemaakt. Aqua gromde zacht, terwijl de zonsverduistering eindelijk tot stand bleek te gaan. Het was over, maar Aqua voelde nog hoe elke ledemaat van haar onder hevige pijnen zat. Aqua keek kort naar haar poot, terwijl haar zicht waziger werd. Ze voelde..zich..zo..Moe. Ze voelde hoe haar kop op het gras viel. De neiging om bewusteloos te raken was groot, maar ze wist een oplossing. Meer pijn! Aqua opende haar kaken, en beet in haar gezonde poot, terwijl er bloed uit de poot weggleed en haar bek benatte. Ze zag dat haar zicht weer scherp werd, en voelde de pijn in haar poot meer dan in haar andere lichaamsdelen. Aqua schoot snel overeind, omdat ze wilde weten wat er met de zon was gebeurd. Was de zon al zichtbaar geworden? Was het weer 'ochtend'? Voordat ze iets kon zien, spuugde ze al bloed uit. Direct viel ze weer op de grond, terwijl haar voorpoten hevig trilden. Ze deden teveel pijn. Aqua kneep haar ogen tot spleetjes, terwijl ze weer naar de hemel keek. De hamel leek helder en blauw, zoals normaal. Gelukkig. Op haar gezicht kwam er een kriebelige glimlacht te staan, waarna ze met haar poot die verband om zich heen had, naar een boom toe liet bewegen, en met moeite water onttrok aan het hars, en nogmaals verband maakte, maar ditmaal onder meer pijn. Toen ze klaar was, zag ze hoe haar beide voorpoten een verband om zich heen droegen. Het moest maar zo. Rustig ging Aqua zitten, en leunde meer op haar achterpoten. Die aura zou har kunnen overnemen. Daar was ze zich van bewust.
De zon begon feller te schijnen, en Aqua keek kort opzij, waar zich de schaduw had gevormd van een tijgerin. Shadow. Aqua keek toen recht in Shadow ‘s blauwe ogen. "Ik kan je nog niet alle antwoorden geven. Als ik dat deed, had je minder zin in het bestaan. Dus op welke vraag wil je een antwoord? En dan ook maar één!"Aqua had het met een lange zucht uitgesproken, terwijl haar blik strenger werd. Als de vraag was, waarom dit alles net gebeurde, dan kon Aqua er op het moment geen antwoord op geven tot haar spijt. Dan zou da antwoord nog moeten wachten. Shadow zou wel zo slim zijn om dat niet te vragen, anders had ze die kans verspild. Aqua voelde een briesje langs strijken. Haar oren schoven weg van Shadow, maar haar ogen waren nog op Shadow gevestigd. Dit was niet goed. Er kwam een tornado op hen af!En eentje die niet te stoppen was, zelfs met alle wezens van MA. Toch bleef Aqua kalm. Ze kon 1 ding doen; De schade verkleinen. Ze wist well dat het niet zo makkelijk zou zijn met haar gewonde poten.