Een huil aan iemand.

Rainbow was hier eigenlijk nog maar net aangekomen en ze besloot direct naar de Hoge noorden te gaan op de bergen om daar een huil te geven aan iemand. Omdat ze gehoord had dat ze normaal nog een zusje zou moeten hebben, en die zou hier ergens zou moeten rond zwerven, al meteen klonk er een huil door de bergen heen. Rainbow ging daarna direct ergens zitten wachten op de top van de berg.

Vulcana kwam aanlopen met Mushii in haar bek, ze liep de berg op en schoof een paar keer uit omdat ijs weggleed onder haar poten. Eens boven zag ze een andere wolf, wiens geur haar licht bekend voorkwam. Ze schudde haar pels uit, en die veranderde van zwart naar rood, "veel beter," zei ze zacht. Ze ging zitten en legde Mushii neer aan haar poten, "gegroet, Rainbow," zei ze glimlachend.

Rainbow zag ineens dat iemand eraan kwam gelopen, met een pup in haar bek, ze zag dat Vulcana een paar keer uitgleed op het ijs onder haar poten. Opeens zag ze dat ze die ene pup voor haar poten neer had gelegd, Rainbow begon er even naar te kijken. Maar ze herkende die pup eigenlijk niet eens, terwijl ze opeens weer naar Vulcana zat te kijken. "Gegroet." zei ze glimlachend terug. "Hoe weet jij eigenlijk trouwens mijn naam? En wie ben jij, en wie is deze pup?" vroeg ze nu best wel een beetje nieuwsgierig.

Vulcana glimlachte, "ik ben Vulcana, ik weet alles aangezien ik ook een godin ben, eigenlijk de uitverkorene ervan. En deze pup is Mushii, ik zorg voor haar aangezien haar ouders zijn gestorven na de geboorte."

Rainbow besloot maar om terug naar haar te glimlachen. "Aangenaam." zei ze dan toen, Vulcana zichzelf had voorgesteld. "Ik heet trouwens Rainbow." ze ze opeens maar terug. Toen keek ze opeens naar Mushii, ineens begon ze haar die naam te herinneren. "Ik herken de naam van die pup." zei ze plotseling maar ze was eigenlijk ook nog een beetje aan het twijfelen erover.

Dunblane zat op een takje van een boom, te slapen. Hij was erg moe en hij sliep. Hij werd al snel wakker van het getater en hij keek geïrriteerd rond. Hij bromde eens toen hij de twee wolven zag. verder zei hij er niets over en bleef hij koppig op de tak zitten.

Rainbow keek plotseling maar eens even in de lucht, terwijl ze nog op een antwoord wachtte van Vulcana. En daar ze dan ineens iemand zitten op een takje van een boom, te slapen. Ze zag ook dat die al snel weer wakker was, maar waarom wist ze eigenlijk helemaal niet. Toen keek ze wachtend terug naar Vulcana, en de pup Mushii.

Vulcana glimlachte, "het kan goed zijn dat je de naam van de pup kent, aangezien ze je eigen zusje is."

Rainbow glimlachtte terug naar Vulcana daarna hoorde ze ineens dat Mushii haar eigen zusje is. "Is dat zo?" vroeg Rainbow terwijl ze Mushii aan keek. Voor haar is ze eigenlijk naar hier gekomen, om haar terug te vinden en uiteindelijk heeft ze haar gevonden.

Vulcana knikte, "jullie voelen hetzelfde aan, hetzelfde bloed stroomt door jullie aderen, ik kan het ruiken."

"Dat klopt." zei Rainbow dan maar tegen Vulcana, en ze keek Mushii aan. "Ik heb jou gemist." zei Rainbow tegen Mushii dan daarna. "Heb jij op haar gepast toen ik er nog niet was?" vroeg Rainbow dan daarna aan Vulcana, en keek dan ook richting naar haar.

Vulcana knikte, "ja, ik zorgde voor haar. Ik neem aan dat jij nog niet volwassen bent, Rainbow?"

"Is 1 jaar nog niet volwassen?" vroeg ze zich dan af aan Vulcana, en ze keek haar aan, en daarna keek ze alweer terug naar Mushii. Toen begon ze even na te denken over haar leeftijd, ze was zoals Vulcana als zei nog niet volwassen.

Vulcana keek even peinzend omhoog en dan weer naar rainbow, "ik heb tussen twee en drie jaar altijd als volwassen beschouwd. Jullie kunnen allebei met me meekomen, ik zal voor jullie zorgen. Als jullie dat goed vinden natuurlijk."

"Mushii mijn zusje heeft zeker al beslist, dan neem ik hetzelfde wat zij doet." antwoordde ze op Vulcana haar vraag. Dus ze ging ook mee met Vulcana samen met haar zusje Mushii. "Maar waar gaan we dan heen?" vroeg ze dan nieuwsgierig, toen ze Vulcana aan keek en daarna keek ze ook naar Mushii. Ze nam direct haar zusje Mushii op haar rug, en liep dan dichterbij Vulcana wachtend op haar antwoord.

"Zullen we dan eerst maar zoeken naar een grot?" vroeg Vulcana aan de twee zussen. Ze keek naar boven, het begon te sneeuwen en ze niesde. Ze keek weer naar Mushii en Rainbow en glimlachte.

Rainbow nam Mushii meteen op haar rug, en keek dan daarna naar Vulcana. "Waar zullen we dan een grot zoeken?" vroeg ze aan Vulcana, en ze was haar nog steeds aan het aan kijken. Rainbow was ineens aan het bibberen van de kou, en Mushii viel was van haar rug af gevallen.

Vulcana ving Mushii in haar bek voor ze de grond raakte en ze zette haar voorzichtig op de grond. "Ik denk dat we hier niet snel een grot zullen vinden, dan maak ik er wel zelf een, het is te koud om te zoeken." Haar ogen gloeiden goud op, aarde verrees rond hen en vormde een muur en een dak, met een opening weg van de wind zodat die niet binnen zou waaien. Vulcana liep snel de grot uit en kwam even later terug met een hoop takken. Ze maakte vijf stapels, een in elke hoek en een in het midden. Ze glimlachte en haar vacht begon licht te geven en vuur ontstond. Het vuur breidde zich uit over heel de grot, maar deed Mushii en Rainbow niets, maar de sneeuw smolt en de takken vlogen in brand, waardoor het aangenaam warm werd.

Rainbow, maar ook Mushii waren aan het kijken naar Vulcana. Vulcana was een grot uit zichzelf aan het maken. Rainbow en Mushii kropen allebei voor de veiligheid een stukje naar achteren zodat het vuur die zich over heel de grot uit breidde hun niet raakte, samen keken ze nog steeds in de richting van Vulcana.

Vulcana glimlachte naar Mushii en Rainbow. "De grot is klaar, kom maar bij me liggen," zei ze zacht en ze ging bij het vuur in het midden liggen. Ze sloot haar ogen even en bij elke inademing werd het vuur groter en bij elke uitademing werd het weer kleiner. Ze opende haar ogen weer en ze grijnsde.


Langzaam begon Vulcana te vervagen, "mijn tijd hier is over... voorlopig. Maar ik zal terugkomen."