In de bergen

Een draak die men liet denken aan een wolf vloog over de bergen, twee grote witte vleugels hielden haar in de lucht. De draak had een vacht, ze leek erg op een wolf alleen had ze een lange sterke staart met de vorm van een drahenstaart, ook was ze veel groter dan een wolf en had ze een andere kop en ogen. Ze zweefde rustig met de wind mee, heel soms klapwiekte ze. Dreamer rook de geuren van het nieuwe gebied, ze landde rustig op een van de bergen en liet een hard snerpend geluid horen als dat van een dinosaurus of draak.

Vulcana had het geluid gehoord, er was maar een iemand die bij dat geluid paste. Ze rende zo snel ze kon de berg op, maar toen ze halverwege was gleed ze uit en viel ze terug naar beneden. Ze gebruikte haar krachten om een drakenlichaam te maken en ze vloog naar boven. Ze landde voor Dreamer en glimlachte. "We ontmoeten elkaar weer."

Dreamer spitste haar oren, ze merkte beneden aan de berg een grotere levensvorm op. Ze sloot haar ogen en herkende de wolf meteen: Vulcana. Ze glimlachte en opende haar ogen, voor haar stond de godin. Ze knikte langzaam naar haar als groet 'Vulcana, onze paden kruisen' met deze woorden verwelkomde ze Vulcana. Ze ging zitten en haar vleugels verdwenen, ze rechtte haar nek en keek neer op Vulcana met een open glimlach.

Vulcana glimlachte naar Dreamer en ging zitten. Haar krachten schakelde ze uit en haar drakenlichaam verdween. Ze keek naar boven en zuchtte, "ik hoop dat de oorlog gaat meevallen, ik heb geen zin om de doden te verbranden of te begraven."

Dreamers oren draaide naar achteren en toen naar voren 'oorlog?' ze keek zijwaards naar beneden naar Vulcana zoals een vogel dat doet als er iets onder hem is 'waarom?' oorlogen gingen vaak over stukken land, het goede tegen het kwade, de een tegen de ander. Wat was het dit keer? Dreamer's neutrale kant bleef uit de buurt van oorlogen haar slechte kant was onvoorspelbaar en kon zomaar beide partijen aanvallen of spioneren, verraden en liegen.

Vulcana's oren hingen even naar beneden en dan stonden ze weer recht, "Devil, de zoon van Isis en Anubis, heeft ons de oorlog verklaard. Ik probeer nu zoveel mogelijk te doen om mijn clan voor te bereiden voor de oorlog."

'ik kan een spion voor je zijn' Dreamer bewoog haar oren naar achteren zodat ze in haar nek lagen. Ze keek naar de lucht, ze zou Vulcana graag helpen. Haar staart bewoog als een slang door de lucht. Ze sloot haar ogen, er verschenen kleine witte bladeren bij haar kop, ze cirkelde langzaam naar beneden rond Dreamer's lichaam steeds meer. Dreamer's vacht lichtte wit op ze begon te krimpen en te veranderen het enige wat je van haar zag was een witte lichtgevende silhouet. Toen het licht minder werd zweefde er een klein viguur in de lucht. Het klapwiekte met haar vleugels en landde voor Vulcana. Een witte raaf keek haar aan met twee parel-oogjes 'ik zal je helpen' zei ze.

Vulcana keek vol bewondering toe hoe Dreamer veranderde in een witte raaf. "Bedankt Dreamer, deze gave van jou kan handig zijn."

Dreamer knikte, ze sprijdde haar vleugels en klapwiekte terwijl ze het harde snerpende geluid maakte. Ze kon geen kraaiengeluid maken ze was immers nog steeds een draak. Het moest er bes vreemd uitzien: een raaf die zo'n geluid maakt. Ze schudde haar veren en keek Vulcana weer aan. Blauwe ogen... voor haar stond een wolf met in zich Isis.

Vulcana glimlachte. Ze veranderde in een weerwolf en ze raakte de witte raaf aan, waardoor deze even een gouden aura kreeg dat snel weer verdween. "Zo, nu kan je een echte raaf zijn, je kan nu krassen als een raaf."

Dreamer glimlachte hoewel dat niet echt te zien was vanwege haar snavel, ze kraste maar het klonk wel iets helderder en mooier dan dat van een echte raaf. Dat had gewoon te maken met dat ze een "witte" raaf was. Ze maakte opnieuw het drakengeluid klapwiekte en haar lichaam begon weer licht te geven. Ze groeide en veranderde. Voor Vulcana stond een grote draak die erg op een wolf leek 'dankje Vulcana' zei ze.

Vulcana maakte een lichte buiging, "graag gedaan Dreamer." Een lichte wind stak op en ze keek omhoog. Op de een of andere manier voelde ze Kaina's aura rondom haar. Bedankt Kaina, ik weet dat je samen met Isis daarboven een oogje op me houdt. Ik wou dat je terug kon komen, misschien dat het me ooit nog lukt. Ze keek weer naar Dreamer en een gouden aura omhulde haar rode vacht.

Dreamer knikte rustig, ze maakte opnieuw dat harde snerpende geluid toen Vulcana haar huil liet eindigen. Ze liet haar vleugels varschijnen en met een ratelend geluid werd haar vacht veranderd in een huid van schubben. Ze keek naar Vulacana, deze wolf, ze kon goed met haar opschieten samen waren ze waarschijnlijk onverslaanbaar.

(sorry, was even met werk voor school bezig)
Vulcana keek toe hoe Dreamer naar haar draakvorm veranderde, het was nog steeds verbazingwekkend. Ze begon het wat koud te krijgen, en vuur vormde zich aan haar pels en spreidde zich uit, een zachte warmte was voelbaar, hoewel het begon te sneeuwen.

Dreamer liet de wind liggen, het was windstil en de sneeuw dwarrelde langzaam naar beneden als allemaal zachte pluizige veertjes. Dreamer vauwde haar vleugels, de sneeuw liet langzaam de bergen wit kleuren. Dreamer's warme adem kwam in wolkjes uit haar neus.

Vulcana liet zich zakken in de sneeuw en ze rolde zich op met haar neus onder haar staart. Ze niesde en spuwde een vlammetje. Haar rode vacht begon langzaam wit te worden en als snel was ze een deel ondergesneeuwd.

Dreamer merkte dat Vulcana het koud had, ze blies warme stoom door haar neusgaten. Ze bracht haar kop dichter bij Vulcana en deed dit nog eens, de sneeuw verdamte gewoom meteen. Vulcana bleef droog, ze hief haar kop en keek naar de grijze lucht. Het sneeuwen zou voorlopig niet stoppen, 'Vulcana' zei ze 'misschien moeten we maar naar een warmere plek gaan' Het begon weer te waaien maar Dreamer liet dat meteen weer stoppen. Het zachte ratelende geluid klonk: Dreamers vacht kwam tevoorschijn. Ze ging liggen 'klim op mijn rug dan gaan we naar een andere plek' bood ze aan.

Vulcana glimlachte toen Dreamer warme lucht over haar uitademde. Ze veranderde weer in een weerwolf, "klinkt goed, en bedankt dat ik met je mee mag vliegen." Ze klom voorzichtig op de rug van Dreamer en ze voelde haar zachte pels.

Dreamer sloeg met haar vleugels en steeg op, ze glaad op de zachte wind over de begen terwijl haar schaduw onder haar hetzelfde deed. Ze vloog door een ravijn en maakte vaart en hoogte 'let op' zei ze. Ze glimlachte over haar schouder en werd onzichtbaar. Nu zweefde Vulcana door de lucht en kon ze zien wat er onder haar gebeurde. Dreamer werd weer zichtbaar en keek even naar Vulcana.

Vulcana staarde vol bewondering in de diepte toen Dreamer verdween en toen ze weer zichtbaar werd knipperde ze met haar ogen. "Dat was prachtig, Dreamer, bedankt om het me te laten zien."

Dreamer glimlachte 'wacht maar tot je dit ziet' zei ze met een grijns 'hou je vast!' riep ze, ze vauwde haar vleugels en door een ravijn in. Onder hen liep een rivier die uitliep tot een waterval. Dreamer sprijdde haar vleugels toen ze de kloof uit kwam. Ze zweefde even door, vauwde haar vleugels opnieuw en dook als een valk langs de waterval naar beneden. Op het laatste moment sprijdde ze haar vleugels weer en vloog ze vlak over het bos naar de velden.

(ik maar het topic wel)

(ok)
Vulcana hield zich goed vast en zorgde dat ze dreamer geen pijn deed. Ze keek vol verbazing rond zich en ze zag de schoonheid van de natuur rondom hen. Ze keek naar de wolken, en in gedachten gaf ze een huil naar Kaina.