Rustig lopen

Fire liep rustig rond. Hij was een zwarte hengst. Hij hinnikte even en keek rond. Hopelijk waren er andere paarden. Of was er een gevecht, dat kon ook. Hij keek rond zen zag de rivier. Hij was al lang aan het lopen dus ging wat drinken. Het water deed hem goed. Hij hoorde iets en keek op. Zijn staart zwiepte rustig heen en weer. Hij leek een gewoon zwak paard dat goed kon gedood worden maar dat was hij niet

Vulcana liep in haar wolvengedaante door de bossen en kwam uiteindelijk aan bij het meer aan. Ze liep naar de oever en dronk een beetje, haar rode vacht en haar zilverwitte ogen waren het enige dat niet normaal leek aan haar. Ze rook de lucht en zag een zwarte hengst. Ze dronk nog een beetje en ging dan zitten en keek naar de lucht.

Fire zag de wolf en keek. Hij bleef rustig staan en dronk nog even. Hij liep even wat verderop en keek rond. Hij keek even naar de wolf. De kleuren van haar vacht en ogen waren duidelijk niet echt normaal

Vulcana grijnsde toen ze de hengst zag kijken. Ze veranderde in haar weerwolfgedaante en dook het water in, haar zwaarden had ze aan de kant gelegd. Ze zwom diep en kwam na een tijd terug boven. Ze schudde haar vacht uit toen ze op de kant klom en haar hoektanden blinkten in de zon.

Fire keek naar de wolf en keek rustig. Hij briesde even en zwiepte rustig zijn staart heen en weer. Hij keek even rond en keek weer naar de wolf. Hij bleef rustig staan en grijnsde even kort

Vulcana glimlachte en deed haar zwaarden weer om. Ze ging naar het paard en knikte vriendelijk. "Ik ben Vulcana, welkom hier."

Fire keek. "Ik ben Fire" zei hij. Hij gerijnsde even. Zijn naam pastte perfect bij hem en de meesten wilden weten waarvan hij dat had. Hij gaapte even en keek de wolvin weer aan

Vulcana grijnsde. "Laat me raden, je krachten hebben met vuur te maken?" Ze was aan het oefenen om zo snel mogelijk van wolf naar weerwolf en omgekeerd te veranderen.

Fire keek de wolf aan en grijnsde. "Zoiets ja" zei hij grijnzend. "Wil je het zien?" vroeg hij rustig aan haar. Hij gaapte weer en keek even kort rond en dan weer naar de wolf

Vulcana knikte. "Dat mag, dan zal ik daarna eens iets van mij laten zien." Ze grijnsde en keek rond, en zag aan de overkant van het meer een paar vogels badderen.

Fire grijnsde. Hij steigerde en zijn manen en staart werden vuur. Aan zijn benen kreeg hij vanonder een vuurrandje. Hij snoof en er kwam vuur uit zijn neusgaten. In zijn oog zag je net een vlammetje. Hij keek de wolf grijnazend aan

Vulcana grijnsde en klapte, "bravo, mijn beurt." Ze concentreerde zich en vlammen en lava dansten rond haar lichaam en vormden een draak. Een zwarte mist dreef langs de lava en de vlammen en bleef hangen. Voor Fire stond nu een rood met zwarte draak, met zilverwitte ogen. "Dit is niet mijn totum, maar een kunstje dat ik onder de knie heb gekregen."

Fire keek rustig naar haar en grijnsde. "Mooi mooi" zei hij. Hij snoof en opnieuw kwamen er vlammen uit zijn neusgaten. Hij briesde en keek rond en weer naar haar

Vulcana grijnsde en de zwarte mist verdween en de vlammen doofden. "Dat van jou ziet er ook niet slecht uit. Maar dit zal je waarschijnlijk niet kunnen." Ze raakte haar amulet aan en de donkergroene parel lichtte op. Een grote groene draak kwam eruit en keek naar Fire, "gegroet, paard van vuur, ik ben Poison."

Fire keek en grijnsde. "Dat kan ik niet nee en aangenaam" zei hji. Hij grijnsde en keek er even naar. Hioj gaapte en keek even naar het meer en weer terug

Vulcana lachte en Poison ging terug in de parel. "Dus, wat ben je hier eigenlijk van plan? Ga je mee vechten in de oorlog? Ga je een familie zoeken?"

Fire keek haar aan. "Weet nog niet" zei hij rustuig met een kleine grijns. Hij gaapte even en keek nog even rond en weer naaer haar

Vulcana glimlachte en zei: "als je ooit in mijn familie wil komen, of gewoon met ons wil meetrainen, je kan me altijd vinden in het duistere gebied." Ze knikte nog even vriendelijk en begon weg te stappen, Fire kon nog steeds antwoorden.

Fire keek haar na en grijnsde. "Ik denk erover na" zei hij nog. Hij dronk nog wat van het meer en keek haar nog even na.

Vulcana knikte en rende weg, in de richting van de bossen, van waar ze eerst gekomen was.