Wraak...

Ellune gromde wanneer hij terugkwam in een grote zwarte rookwolk. Zijn vloek was opgeheven, maar hij bleef toch duivel voor de zekerheid. Het gif was uit zijn lichaam, hij zag er helemaal anders uit. Zijn haar was korter en warrig, hij had vier drakenvleugels en twee staarten, en rode tattoos over zijn hele lichaam en een soort wapenuitrusting. Hij gromde zacht: "ik zal mijn wraak krijgen, vulcan, dat zweer ik." 'Ik hoop dat vulcana het gif heeft overleeft, ze was erger vergiftigd dan ik.'

Een andere duivel sprong voor Ellune. Hij had koperkleurig haar(voor de mensen die tekken spelen, mijn haar heeft dezelfde kleur als dat van Hwoaran) en rood-oranje vleugels. "wel wel, wie hebben we hier? Lang niet gezien, Ellune. Wraakplannen? Ik zou graag helpen, maar ik wil er wel iets voor terug." Hij grijnsde.

Ellune gromde, "Lesotho!" hij veranderde in vampierweerwolf en vroeg daarna rustiger: "wat wil je ervoor terug?"

Lesotho grijnsde, "niets bijzonder. Gewoon, een kus van je partner, ze ziet er niet slecht uit, integendeel zelfs. Spijtig dat je me voor was."

Ellune gromde en dacht even na. "ok, vooruit dan maar. Ik denk niet dat ze het erg zal vinden als ze jou moet kussen." Hij rende weg, "komaan, haast je een beetje."

Lesotho knikte, veranderde in een helleleeuw en rende Ellune achter na.