Animal Profile Leeftijd: You don't ask that at a woman, my dear. Partner: Be like colors, they never change. Kracht:
Onderwerp: Fly away somethimes. zo maa 04, 2012 8:31 pm
De spierwitte draak raakte met haar grote klauwen voorzichtig het zachte gras aan. Ze landde sierlijk, het een bocht in haar lange, dunne lichaam. Ze was niet groot, voor haar soort, ze was ongeveer 1.80 hoog, maar ontzettend lang. De draak schudde even met haar kop. Haar lange, witte snorharen zwaaide mee, maar bleven net boven de grond hangen, en golfde verder naar achter. Bovenop haar kop stond een felblauwe veer, even blauw als haar ogen. Haar bruine hoorns eindigde in 3 stompjes, die groengekleurd waren. In plaats van schubben, had deze dame een wollige, korte vacht, die haar lange lijf en poten bedektre. Haar staart eindigde als een veer, en in het midden van haar rug liep een rij witte schubben die omhoog stonden. Ze zag er elegant, maar toch gevaarlijk uit. Vriendelijk en zorgzaam, maar soms erg agressief. En dat klopte ook. De draak stapte naar het water toe, zette haar voorpoten erin, en liet haar kop zakken. Ze dronk gulzig van het rustige, schone water, en zag hier en daar een vis rondzwemmen, soms in een kleine school, soms in z'n eentje. Een glimlach speelde over de bek van de witte draak, en haar scherpe tanden werden zichtbaar. Honger, dat had ze.
Haar witte vacht leek opeens in vuur te staan. De witte vacht maakte plaats voor rode en oranje schubben, en de schubben op haar rug veranderde in een strook omhoog staande, felrode vacht. Waar haar poten zich bogen, ontstond hetzelfde soort rode vacht, en haar klauwen werden groenig en een stuk langer. De snorharen werden dezelfde kleur groen, en de bruine hoons veranderde in groene hoorns, die op dikke, korte takken leken. Haar blauwe ogen werden felrood, maar toch heel vriendelijk. Haar staart eindigde in een lange pluk felrode vacht, hetzelfde soort als op haar rug groeide. Ze werd kleiner en korter, waardoor ze makkelijker kon bewegen, en sneller was. Haar jaagvorm. Glare was ontzettend oud, maar leefde in het geheim. Nog nooit had ze de aarde verlaten, maar ze wist dat ze dat kon. Ze wist dat ze de geestenwereld kon betreden, en ze wist dat ze het universum kon doorreizen, maar Glare voelde zich wel veilig op de aarde. Ze kende alles, maar toch waren er altijd weer nieuwe gebieden als ze terug kwam. Nu ook weer. Dit gebied kende ze nog niet, maar dat zou ze wel gaan doen. Haar wijsheid was enorm, haar ervaring evenals. Ze at alles, maar vis en hert was toch wel favoriet. Ze zag hoe een langzame, dikke vis door het rustige water zwom. Glare wist ook, dat als ze haar poten in het water zou zetten, de vis net iets zou uitwijken, het was gewoon iets instinctiefs wat Glare ontwikkeld had in haar eeuwige leven. Ze plonsde met haar voorpoten in het water, en haalde gelijk uit, met gloeiend hete klauwen. Zoals verwacht was de vis iets opzij gegaan, vol in haar klauwen. Het water rookte, en een deel van de vis was licht verbrand. Dat maakte verder niet uit. Ze gooide het slappe wezen in de lucht, en ving die behendig met haar bek. Ze kreunde zacht van genot, en sloot even haar ogen.